Било је пролеће и Ускрс
Ήταν άνοιξη και Πάσχα, τα κρινάκια ανθίζανε, κι όσοι δε γιορτάζαν μόνοι ζούσανε κι ελπίζανε. Πάνω στα στεγνά μου χείλη τα φιλιά μαραίνονταν, πέντε μήνες χωρισμένοι δέκα χρόνια φαίνονταν. Ανοιξιάτικο αεράκι απ’ τον κόσμο μ’ έπαιρνε κι όπως το κομμένο φύλλο μες στους δρόμους μ’ έσερνε. Απ’ τα λόγια που μου είπες ένα "φεύγω" σώθηκε, μαύρη πίκρα σαν μελάνι στην ψυχή μου απλώθηκε. Ήταν άνοιξη και Πάσχα, τα κρινάκια ανθίζανε, κι όσοι χάθηκαν στα ξένα στην καρδιά γυρίζανε. Κι έτσι πέρασες στη μνήμη και τραγούδι σ’ έκανα, είμαι ζωντανός ακόμα μα για σένα πέθανα.		Било је пролеће и Ускрс и љиљани су цветали а они који нису славили сами су живели и наду гајили на мојим су сувим уснама пољупци увели пет смо месеци били растављени а чинило се као десет година Пролећни поветарац из света ме је односио и попут отпалог листа по путу ме је вукао од свега што си рекла сећам се само једног "одлазим" горка туга попут мастила разлила ми се по души Било је пролеће и Ускрс и љиљани су цветали а они који нису славили сами су живели и наду гајили на мојим су сувим уснама пољупци увели пет смо месеци били растављени а чинило се као десет година
neraidaBGD, Ivana © 23.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info