Да сам ивица твог амбиса
Με αδίκησες μα νιώθω, τον ανίκητο μου πόθο να με κυβερνά Αντιστάθηκα για λίγο, Είπα ακόμα πως θα φύγω Ψέμα που πονά .. Όσο εσύ με εγκαταλείπεις, τόσο πιο βαθιά μου λείπεις τόσο σε ποθώ.. Τόσο πιο πολύ επιμένω, την κορφή σου να ανεβαίνω, Να σε συναντώ... Αααααααα..... Άκρη του γκρεμού σου νά `μαι Να πετώ να μη φοβάμαι και ούτε που θα σε ρωτώ που πάμε Άκρη του γκρεμού σου νά `μαι τα φτερά μας να ακουμπάμε, και ούτε που θα σε ρωτώ που πάμε .. Πάμε .... Με αδίκησες μα νιώθω, τον ανίκητό μου πόθο να με κυβερνά Αντιστάθηκα για λίγο, είπα ακόμα πως θα φύγω Ψέμα που πονά .. Δες με αφήνομαι στο χρόνο δες με ακόμα πώς γλιτώνω, μέσα στη φωτιά Φταίει που σε συνηθίζω, και που δεν υπολογίζω τι θα πει καρδιά.. Αααααααα..... Άκρη του γκρεμού σου νά `μαι Να πετώ να μη φοβάμαι και ούτε που θα σε ρωτώ που πάμε Άκρη του γκρεμού σου νά `μαι τα φτερά μας να ακουμπάμε, και ούτε που θα σε ρωτώ που πάμε .. Πάμε ....		Нанела си ми зло, али осећам Како ме моја непобедива жудња контролише Одупрео сам се на кратко Чак сам и рекао да ћу отићи Лаж која боли... Што ме више остављаш То ми све дубље недостајеш То жудим за тобом... Све више инсистирам Да достигнем твој врх Да те сретнем... Аааа... Да сам ивица твог амбиса Да летим, да се не плашим И да те ни не питам где идемо Да сам ивица твог амбиса Да нам се крила додирују И да те ни не питам где идемо Идемо.... Нанела си ми зло, али осећам да ме моја непобедива жудња контролише Одупрео сам се на кратко, чак сам и рекао да ћу отићи Лаж која боли... Гледај ме, препуштам се времену Гледај ме, и даље у ватри тражим спас Довољно је што се навикавам на тебе И што се не извињавам што је срце такво... Аааа... Да сам ивица твог амбиса Да летим, да се не плашим И да те ни не питам где идемо Да сам ивица твог амбиса Да нам се крила додирују И да те ни не питам где идемо Идемо....
anchee89 © 23.12.2012

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info