Сам свој
Μόνος μου μες στον κόσμο μου ταξιδεύω στα σκοτεινά η νύχτα με προσπερνά και με ξεχνά Πρόσωπα τόσο απρόσωπα στη ζωή μου κυκλοφορούν δεν κλαίνε, δε συγχωρούν αδιαφορούν Είναι κάποιος που να νοιάζεται για τον άλλον τι περνά μια στιγμούλα να μοιράζεται κάποιος που να μ’ αγαπάει αληθινά Φύγανε όλοι οι φίλοι μου κι οι αγάπες μου οι παλιές δεν άντεξαν κι αυτές γίνανε χτες Είναι κάποιος που να νοιάζεται για τον άλλον τι περνά μια στιγμούλα να μοιράζεται κάποιος που να μ’ αγαπάει αληθινά Μόνος μου μες στον κόσμο μου ταξιδεύω στα σκοτεινά Είναι κάποιος που να νοιάζεται για τον άλλον τι περνά μια στιγμούλα να μοιράζεται κάποιος που να μ’ αγαπάει αληθινά Μόνος μου μες στον κόσμο μου ταξιδεύω στα σκοτεινά		Сам свој у свом свету путујем по тами, ноћ пролази поред мене и заборавља ме. Лица толико безлична круже по мом животу, не плачу, не опраштају, равнодушна су. Постоји ли неко кога занима како је другом, шта проживљава, један тренутак да поделим с неким ко ме истински воли? Одоше сви моји пријатељи и моје старе љубави, ни оне нису издржале, постале су прошлост. Постоји ли неко кога занима како је другом, шта проживљава, један тренутак да поделим с неким ко ме истински воли? Сам свој у свом свету путујем по тами. Постоји ли неко кога занима како је другом, шта проживљава, један тренутак да поделим с неким ко ме истински воли? Сам свој у свом свету путујем по тами.
τυχερούλα © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info