Megaratar
Πάλι καινούρια βάσανα, πάλι καινούρια κάλλη,
τέτοια κοπέλα έμορφη, μάνα μου δεν είδ’ άλλη
απο τα Μέγαρα κρασί θα πιω για να μεθύσω,
τον πόνο που ‘χω στην καρδιά, να σου τ’ομολογήσω.
Πες μου, βρε Μεγαρίτισσα, κιτρινοτσεμπερούσα,
κούκλα φεγγαροπρόσωπη και χαμηλοβλεπούσα,
πότε θε να ‘ρθεις να σου ειπώ, πως καίγεται η καρδιά μου,
μ’ένα φιλάκι σου γλυκό, θα σβήσεις τη φωτιά μου.
Μάθε, βρε Μεγαρίτισσα, πως σ’αγαπώ και λιώνω,
μα δεν αντέχω να πονώ, γι’ αυτό στο φανερώνω,
απο τα Μέγαρα κρασί θα πιω για να μεθύσω,
τον πόνο που ‘χω στην καρδιά, να σου τ’ομολογήσω.
Taas uudet kärsimykset, taas uusi kauneus,
tuollaista tyttöä kaunista, äiti em ole nähnyt toista
Megarasta viiniä juon juopuakseni,
tuskan sydämessäni, sulle tunnustaakseni.
Kerro mulle megaratar, rusehtavaihoinen,
nukke kuukasvoinen ja arkakatseinen,
koska tult sulle sanoakseni, että korventuu sydämeni,
yhdellä suukollasi ihanalla, sammutat tuleni.
Tiedä, hei megaratar, että sua rakastan ja olen tolaltani,
mutta en kärsi tuskaa, siksi sulle paljastan,
Megarasta viiniä juon juopuakseni,
tuskan sydämessäni, sulle tunnustaakseni.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 25.03.2013