Чекаоница
Σε ένα αίσθημα σιωπής είσαι κλεισμένη
στην αίθουσα αναμονής σε περιμένει
της μοναξιάς σου το αντίο και το δάκρυ
μη με κοιτάζεις παγωμένη σε μια άκρη
Μη με κοιτάς
Δεν βρήκες λόγια κι εξηγήσεις να μου δώσεις
δεν είχες χρόνο τώρα πια να μετανιώσεις
ήθελες μόνο κάθε δάκρυ σου να πνίξεις
και μ’ ένα χάδι στοργικό να με αγγίξεις
Μη μ’ ακουμπάς
Τις κρύες νύχτες που θα `σαι μόνη
κι όταν ο κόσμος θα σε πληγώνει
στη μοναξιά σου να μη καπνίζεις
στην ερημιά σου να μη δακρύζεις
να μη με ξεχνάς
μη με ξεχνάς
Затворена си у једном осећају тишине,
чекају те у чекаоници
„збогом“ твоје самоће и суза.
Не гледај ме хладно из прикрајка.
Не гледај ме!
Ниси пронашла речи ни објашњења за мене,
ниси имала више времена да се предомислиш.
Желела си само да угушиш сваку своју сузу
и да ме с љубављу помилујеш.
Не додируј ме!
Кад будеш била сама у хладним ноћима
и кад ти сви буду наносили бол,
у својој самоћи немој палити цигарету,
у својој пустоши немој плакати.
Немој ме заборавити!
Не заборави ме!
τυχερούλα © 25.03.2013