Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Вот почему существуют друзья.
Вот почему существуют друзья.

Εκεί που οι φίλοι συναντιούνται
πια δε γυρνάει η σελίδα
και τη ζωή τους προσποιούνται
έχοντας χάσει κάθε ελπίδα.
Ξέρουν πως δεν υπάρχει λύση
και συνεχώς γι’ αυτό μιλάνε
και αν κάποιος κάποτε κολλήσει
θα πέσουν πάνω να τον φάνε
μα μέσα στα αδιέξοδά τους
όλα τα άσκοπα χωράνε.

Κι εγώ που ψάχνω απαντήσεις
στα σφραγισμένα σου τα χείλη
ακούω σκόρπια τις ειδήσεις
κι απέχω απ’ όλα ένα μίλι.

Γιατί ο έρωτας με κάνει
πότε θεό, πότε ρεζίλι
ποτέ στην ώρα του δε φτάνει
γι` αυτό υπάρχουνε οι φίλοι.

Εκεί που οι φίλοι το κουράζουν
ενώ έχουν γίνει πάλι χώμα
και τα χαρτιά ξαναμοιράζουν
σαν μεταχειρισμένο σώμα
και όσα δένει, μα δε λύνει
η κάθε επόμενη παρτίδα
στην άκρη η σιωπή τ’ αφήνει
σιωπή που γίνεται πυξίδα
για να μην πέφτει η μοναξιά τους
στης φαντασίας την παγίδα.

Κι εγώ που ψάχνω απαντήσεις
στα σφραγισμένα σου τα χείλη
ακούω σκόρπια τις ειδήσεις
κι απέχω απ’ όλα ένα μίλι.

Γιατί ο έρωτας με κάνει
πότε θεό, πότε ρεζίλι
ποτέ στην ώρα του δε φτάνει
γι` αυτό υπάρχουνε οι φίλοι.

Και πια δεν ψάχνω απαντήσεις
στα σφραγισμένα σου τα χείλη
γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι
γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι

Και πια δεν ψάχνω απαντήσεις
στα σφραγισμένα σου τα χείλη
ακούω σκόρπια τις ειδήσεις
κι απέχω απ’ όλα ένα μίλι.

Γιατί ο έρωτας με κάνει
πότε θεό, πότε ρεζίλι
ποτέ στην ώρα του δε φθάνει
γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι
Γι’ αυτό υπάρχουνε οι φίλοι.


Когда встречаются друзья
Страница уже не переворачивается
И они притворяются, что живут
Хотя потеряли всякую надежду.
Знают что выхода нет
И постоянно об этом говорят
А если кто-то будет слишком назойлив
То набросятся на него и съедят
Оставаясь в своих тупиках
Заваленных хламом

А я всё ищу ответа
На твоих запечатанных губах,
Урывками слушаю новости
И мне от них ни жарко ни холодно

Ведь любовь делает меня
То богом то посмешищем
И никогда не приходит вовремя
Вот почему существуют друзья

Когда друзья надоедают
Вновь становясь прахом
И снова раздают карты
Точно изношенное тело
То как бы ни запутывал их
Каждый следующий кон
В осадке остается молчание
Молчание, которое становится компасом
Чтобы их одиночество не попало
В ловушку воображения

А я всё ищу ответа
На твоих запечатанных губах,
Урывками слушаю новости
И мне от них ни жарко ни холодно

Ведь любовь делает меня
То богом то посмешищем
И никогда не приходит вовремя
Вот почему существуют друзья


И я больше не ищу ответа
На твоих запечатанных губах
Вот почему существуют друзья
Вот почему существуют друзья

И я больше не ищу ответа
На твоих запечатанных губах
Урывками слушаю новости
И мне от них ни жарко ни холодно

Ведь любовь делает меня
То богом то посмешищем
И никогда не приходит вовремя
Вот почему существуют друзья

http://dalaras.narod.ru/alexey1.html © 25.03.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info