Naufragi
Εξόριστος στην όγδοη λεωφόρο πληρώνω της αλήθειας μου το φόρο και κάθε που η ανάγκη με προστάζει αυτή η λέξη πόσο με τρομάζει. Σώπασαν τα πουλιά του παραδείσου το ίδιο και μαζί σου και χωρίς σου τα φώτα αυτού του δρόμου μην ανάψεις να λες πως μ’ αγαπάς μόνο μην πάψεις. Γιατί μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια. Βουλιάζει η ψυχή μου κάθε τόσο σε θέλω μα δεν έχω να σου δώσω παλεύω μ’ ένα τίποτα στο πλάι το τέλος μου με βλέπει και γελάει. Αρρώστησε το αίμα μου στις φλέβες μετράω της θητείας μου τις μέρες οι ένοχοι ποτέ δε θα πληρώσουν και σ’ ένα Γολγοθά θα με σταυρώσουν. Γιατί μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια μόνο δάκρυα, μόνο δάκρυα και η ζωή μου αμέτρητα ναυάγια.		Esule nell' ottavo viale pago il mio tributo di verità e ogni volta che il bidogno me lo impone quella parola quanto mi spaventa Si sono zittiti gli uccelli del paradiso è lo stesso con o senza di te non accendere le luci di questa strada solo non smettere di dire che mi ami Perchè solo lacrime, solo lacrime e la mia vita naufragi infiniti perchè solo lacrime, solo lacrime e la mia vita naufragi infiniti La mia anima ogni tanto affonda ti voglio ma non ho da darti combatto con un niente al fianco la mia fine mi vede e ride Si è ammalato il mio sangue nelle vene conto i miei giorni di servizio i colpevoli non pagheranno mai e mi crocefiggeranno su un Golgota Perchè solo lacrime, solo lacrime e la mia vita naufragi infiniti perchè solo lacrime, solo lacrime e la mia vita naufragi infiniti
Alessio Miranda © 08.05.2013

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info