Бескрајна пустиња
Τα όνειρα που είχα παιδί τα ξέχασα ήδη
Τώρα μου φαίνονται όλα ύποπτα
Πληρώνω ακριβά της ζωής μου το παιχνίδι
Να `χω τα πάντα σε ένα μεγάλο τίποτα
Απέναντί μου μια απέραντη ερημιά
Δρόμοι στενοί στης αγάπης το ταξίδι
Σε έναν κόσμο θυμωμένο από παλιά
Τα όνειρά που είχα παιδί τα ξέχασα ήδη
Έχω φορτώσει στις πλάτες μου τον χρόνο
κι ό,τι ήθελα να γίνω δεν το τόλμησα
πίσω σε σένα γυρίζω όταν κρυώνω
όμως κι απόψε στ’ αλήθεια δε σε γνώρισα
Снове из детињства сам већ заборавила,
сад ми све изгледа сумњиво.
Скупо ме кошта мог живота игра,
да је све што имам у једном огромном ништавилу.
Неспрам мене је једна бескрајна пустиња,
уски су друмови на путовању љубави,
у једном свету што се давно наљутио,
снове из детињства сам већ заборавила.
На леђа сам натоварила време
и нисам се усудила да постанем све што сам хтела.
Кад ми је хладно враћам се теби,
ма вечерас те, стварно, нисам препознала.
τυχερούλα © 12.05.2013