Lamento
Παράπονο οι σταγόνες της βροχής,
κλαίει η νύχτα κι η αγάπη μας πεθαίνει.
Θα φύγεις, θα με χάσεις, θα χαθείς,
παράπονο οι σταγόνες της βροχής
κι εμείς δυο ξένοι.
Θεέ μου, πώς μπορέσαμε
και πήραμ’ άλλο μονοπάτι ο καθένας;
Εμείς που επιστέψαμε
πως στη ζωή κι οι δυο μαζί είμαστε ένας.
Πώς έμεινε ο κόσμος αδειανός
αυτή την ώρα τη βαριά, την πικραμένη;
Σεργιάνισε στην νύχτα ο καημός.
Πώς έμεινε ο κόσμος αδειανός
κι εμείς δυο ξένοι;
Un lamento le gocce di pioggia
piange la notte e il nostro amore muore
te ne vai e mi perderai ti perderai
un lamento le gocce di pioggia
e noi due estranei
Dio mio come abbiamo potuto
prendere un'altra strada
ciascuno di noi
Noi che avevamo creduto
che nella vita noi due assieme
eravamo una persona sola
Come ha potuto il mondo rimanere vuoto
in quel momento pesante ed amaro
il dolore passeggiava nella notte
come ha potuto il mondo rimanere vuoto
e noi due estranei
roberto patritti, roberto patritti © 13.06.2006