Laivavanhus
Οι αγάπες όλες φύγανε,
σαν τα πουλιά σκορπίσαν·
και τις χαρές μού πήρανε,
τις λύπες μού αφήσαν.
Γέρικο πλοίο στη στεριά
είναι η δόλια μου η καρδιά.
Είναι η δόλια μου η καρδιά
γέρικο πλοίο στη στεριά.
Οι αγάπες όλες φύγανε,
χαθήκαν σαν καράβια·
κι οι αναμνήσεις γίνανε
καημοί τα κρύα βράδια.
Άφησα πόρτα ανοιχτή
το δείλι ν’ αντικρίσω,
κι αν είν’ ο έρωτας να ’ρθει
να τον καλωσορίσω.
Rakkaudet kaikki lähtivät,
kuin linnut hajosivat-
ja iloni ottivat,
surut mulle jättivät.
Laivavanhus kuivalla
on kurja sydämeni.
On kurja sydämeni
laivavanhus kuivalla.
Rakkaudet kaikki lähtivät,
katosivat kuin laivat-
ja muistoista tuli
kaipuita kylminä iltoina.
Jätin oven auki
illan kohdatakseni,
ja jos on rakkaus tullakseen
sen toivotan tervetulleeksi.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014