Lähdit eräänä iltana
Έφυγες ένα βράδυ γεμάτο συννεφιά
Αγάπη μου από τότε δε σε ξαναείδα πια
Εσένα τρώει η ξενιτιά και
με του πόνου η συννεφιά
Γιαλό γιαλό πηγαίνω το κύμα και ρωτώ
του χωρισμού το τόπο με δάκρυα κοιτώ
αναστενάζω και πονώ
για το δικό σου χωρισμό
Ναύτη που ταξιδεύεις στο πέλαγο βαθιά
φέρε μου μια αγάπη από την ξενιτιά
τη φωνή μου πάρε ναύτη
φέρε πίσω μια αγάπη
Lähdit eräänä iltana pilvisenä
Rakkaani sen jälkeen en sua enää nähnyt
Sut vievät ulkomaat ja
Tuskan pilvisyys
Merta merta kuljen aaltoa ja kysyn
eron paikkaa kyynelin katson
huokaan ja kärsin
sinun erosi vuoksi
Merimies joka matkaat valtamerellä syvällä
tuo mulle rakkaus ulkomailta
tuo ääni merimies
tuo takaisin rakkaus
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 27.04.2014