Ach... the baglamas
Αχ ο μπαγλαμάς
μεσάνυχτα στα χέρια του Αρσένη
και συ μες τη βροχή να με κοιτάς σαν ξένη
και να μου παίρνεις την ψυχή
Αχ ο μπαγλαμάς
τα μάτια σου καράβια αραγμένα
στα μάτια του αλλουνού κανείς δεν είν’ για μένα
τ’ ορφανοπούλι τ’ ουρανού
Αχ ο μπαγλαμάς
μια τσίγκινη φωνή γεμάτη πόνο
κι εγώ που σ’ αγαπώ με το βοριά μαλώνω
σ’ ένα σοκάκι του Ντεπό
Ah, the baglamas...
at midnight, in the hands of Arsenis!
and you, in the rain, looking at me like a stranger
and taking away my soul
Ah, the baglamas...
your eyes are ships that have anchored
in the eyes of someone else - for me, there is no one
I'm an orphaned skybird
Ah, the baglamas...
a tinny voice filled with pain
And I, who love, battling with the north wind
in an alley of the Ντεπό
Geeske © 29.07.2014