Ode to Georgio Karaiskaki*
Η οθόνη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος εικόνες ξεχύνονται με μιας πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις ψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό προβολείς με στραβώνουν και πάω και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ Πού πας παλληκάρι πομπές ξεκινούνε κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό οι προβολείς με στραβώνουν και πάω και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ		The screen sinks, the crowd moves pictures suddenly overflow where are you going, brave young man, beautiful as a myth and straight toward death you swim And all the antennas of a battered earth megaphones and wireless radios everywhere sweetly they sing you a lullaby and you rise high among the kingdoms of the sky Who am I truly and where am I going with a thousand and two pictures in my mind searchlights blind me and I go and fall on my knees and kiss your blood Where are you going, brave young man- processions are starting out and your slaves are howling on the altar they are howling, the crowds- church bells are echoing- and your hymn rattles the temple Who am I truly and where am I going with a thousand and two pictures in my mind searchlights blind me and I go and fall on my knees and kiss your blood
Love Song for Greece, Eva Johanos © 29.07.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info