Era ottobre
Οκτώβρης ήταν και με φιλούσες
κι από φαντάρους κάργα ο σταθμός
κι απ’ το βαγόνι μου τραγουδούσες
"Δε θα περάσει ο φασισμός"
Κι ήρθανε μπόρες κι ήρθανε χιόνια
κι όλο αργούσε ο γυρισμός
Και μου μηνούσες με χελιδόνια
"Δε θα περάσει ο φασισμός"
Κλαίω τα βράδια στην θύμησή σου
κι είναι το δάκρυ κατακλυσμός
πού `χεις πληρώσει με την ζωή σου
κι έχει περάσει ο φασισμός.
Era ottobre e mi baciavi
e la stazione pullulava di soldati
e dal vagone mi cantavi
«Il fascismo non passerà!»
E vennero tramontane e vennero nevi
e sempre il ritorno ritardava
E con le rondini mi ricordavi
«Il fascismo non passerà»
Di sera piango al tuo ricordo
e il mio pianto è un'inondazione
perché l'hai pagata con la vita
e il fascismo è riuscito a passare.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 31.07.2014