Mi struggo (Kalatzis)
Λιώνω, αχ μικρό μου, λιώνω,
μια φωτιά στην καρδιά μου
σιγοκαίει για σένα.
Λιώνω, απ’ τη ζήλεια λιώνω,
λιώνουν τα σωθικά μου
τα φαρμακωμένα.
Πώς δε σας δολοφόνησα
κι αυτόν κι εσένα, φόνισσα
που σ’ έχει μαγεμένη;
Και πώς δε σας φαρμάκωσα
μαζί όταν σας τσάκωσα
να είστε αγκαλιασμένοι;
Λιώνω, αχ μικρό μου, λιώνω,
τυραννιέμαι, πλαντάζω
και παραμιλάω.
Λιώνω, κοίταξε με, λιώνω,
τρέμω, ξεροσταλιάζω
και παρακαλάω.
Mi struggo, ah piccola mia, mi struggo
un fuoco dentro il mio cuore
brucia lentamente per te.
Mi struggo, dalla gelosia mi struggo,
si struggono le mie viscere
avvelenate.
Come ho fatto a non uccidervi
lui e te, assassina
che ti ha stregato ?
E come ho fatto a non avvelenarvi
assieme quando vi ho sorpresi
abbracciati?
Mi struggo, ah piccola mia, mi struggo
sono tormentato, soffoco
e parlo come un forsennato.
Mi struggo, guardami, mi struggo
tremo, aspetto e aspetto
e imploro.
roberto patritti, roberto patritti © 08.07.2006