Of the moon*
Δεν το μπορείς του φεγγαριού να βρεις ένα ψεγάδι γιατί σκορπά την ομορφιά στην πλάση κάθε βράδυ Ζηλεύγω του, του φεγγαριού που πάντα σεργιανίζει γιατί θωρεί την π’ αγαπώ τη νύχτα σαν πορίζει Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου σταμάτα χαιρέτα μου την, κι ύστερα συνέχισε τη στράτα χαιρέτα μου τη, κι ύστερα συνέχισε τη στράτα. Ήλιε μου παραγγέλνω σου να γοργοβασιλέψεις μην, το φεγγάρι, δεις σαν βγει γιατί δα ντου ζηλέψεις Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη να φέγγει, η γη κι η αγάπη μου στο σπίτι τζη να φτάξει. Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου. Σαν θα περνάς την πόρτα τζη φεγγάρι μου θυμήσου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου πόσες βραδιές περάσαμε αυτή κι εγώ μαζί σου.		You cannot, in the moon find a single flaw because he scatters beauty over creation every evening I envy the moon as he wanders everywhere because he sees the one I love as she goes in the night As you go through her door My moon, stop greet her for me, and then continue on your road greet her for me, and then continue on your road My sun, I ask of you to set quickly that the moon not see the dawn because you will envy him My moon, the road of the sky lower a bit to shine, so my love can arrive at her house As you pass through her door, my moon, remember so many nights we spent she and I, with you so many nights we spent she and I, with you As you pass through her door, my moon, remember so many nights we spent she and I, with you so many nights we spent she and I, with you
Love Song for Greece, Eva Johanos © 06.08.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info