Фотографија
Σε μια μακρινή παραλία ξεχασμένη
να την έφερε ο αέρας από πού
μέσα σε θολή φωτογραφία ήταν κλεισμένη
μια γυναίκα σαν νεράιδα του γιαλού.
Γύρω γύρω τηνε κύκλωνε η αρμύρα
και ο χειμώνας που ετοίμαζε βροχή.
Αν υπάρχει θα την έστειλε η μοίρα
για να σβήσει η ομορφιά σ’ όμορφη γη.
Κι όπως χάνονταν σταγόνα τη σταγόνα
και ορμούσε μαύρο χώμα να την πιει,
παίρνω όρκο πως με άγγιξε στο στόμα
και πως ένιωσα ένα αρμυρό φιλί.
На једну удаљену, заборављену плажу
откуд да је донесе ветар.
Била је затворена на једној фотографији
жена као вила на обали.
Мало по мало ју је окруживала со
и зима што је спремала кишу.
Да постоји, судбина би је послала
да избрише лепоту на прелепој земљи.
И како се губила кап по кап,
нападала ју је црна земља да је испије.
Заклињем се да ми је дотакла усне
и да сам осетио слани пољубац.
τυχερούλα © 06.08.2014