Ecco l'alba
Παν παν, τραβάνε παν παν τραβάνε
σκουντουφλάν κουτσαίνοντας οι χάροι.
Παν παν, τραβάνε παν παν οι σιδερόφραχτοι
με τις σπασμένες πόρτες με τους σπασμένους τους σταυρούς
με τους σπασμένους μήνες
κι η κοκκινόχρωμη φωτιά τους παίρνει το κατόπι
η σκοτομέθη τους σφαλά βλέπω καλά την στράτα.
Πίσω καπνίζουν τα χωριά κι οι πολιτείες μουγκρίζουν
και πίσω απ’ τα κατάμαυρα της πυρκαγιάς ντουβάρια
και πίσω από καπνών σταυρούς κι από σπαθιών γεφύρια
νάτη η αυγή τινάζοντας τον ήλιο, τον ήλιο της παντιέρας
η σάλπιγγα της λευτεριάς και τας τραβά του δίκιου.
Se ne vanno, se ne vanno, arrancano - se ne vanno, arrancano
incespicano zoppicando i Caronti.
Se ne vanno, se ne vanno, arrancano - se ne vanno gli uomini di ferro
con le loro porte infrante, le croci loro spezzate
con i mesi spezzati
e il loro fuoco nero e rosso è al termine
e le ossa degli uccisi gli sbarrano la strada.
Dietro di loro fumano i villaggi e gemono le città
e dietro a muri anneriti dall'incendio
e dietro alle croci di fumo e ai ponti di spade
ecco l'alba che agita il sole della bandiera -
la tromba della libertà e la folgore del diritto.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 06.08.2014