Colazione amara
Πικρὸ πρωινὸ μέσα στὸ ντουφεκίδι. Πικρὸ τὸ ψωμί.
Καθόλου ψωμί. Πικρό τὸ στόμα.
Τὸ τσακισμένο ἀξούριστο ἀπόγευμα. Πενήντα σκοτωμένοι.
Κανένας δὲν ἤθελε νὰ πεθάνει. Κι εἴταν ἀνοιξιάτικο Σαββατόβραδο.
Colazione amara in mezzo alla sparatoria. Amaro il pane.
Non ce n'è proprio di pane. Amara la bocca.
Il pomeriggio sfinito la barba ispida. Cinquanta ammazzati.
Nessuno voleva morire. Ed era un sabato sera primaverile.
Gian Piero Testa, Gian Piero Testa © 07.08.2014