Потом ты проснешься
Τα λάθη ανθρώπινα είπες
προτού να σ’ ανοίξω και μπήκες
μου ζήτησες κάτι και ήπιες
τη δύναμη πες μου που βρήκες
τα λάθη ανθρώπινα είπες
κι ας μ’ άφησες ξάγρυπνο νύχτες
με θέλεις μου λες κολασμένα
τι άλλο θ’ ακούσω από σένα
και ύστερα ξύπνησες και ύστερα ξύπνησες
ακούς τι μου λες
η κρύβεις μιαν άλλη στο σώμα σου
ξεχνάς πόσο φταις
η θες να περάσεις την ώρα σου
ακούς τι μου λες
η μήπως τυχαία μου χτύπησες
σε μένα μιλάς
να φύγεις εσύ μου το ζήτησες
και ύστερα ξύπνησες και ύστερα ξύπνησες
τα πάντα για πάντα σου δίνω
μου είπες δε φεύγω θα μείνω
δεν θέλω ξανά να σε χάσω
δεν γίνεται να σε ξεχάσω
τα λάθη ανθρώπινα είπες
κι ας μ’ άφησες ξάγρυπνο νύχτες
με θέλεις μου λες κολασμένα
τι άλλο θ’ ακούσω από σένα
За ошибки других осуждаешь,
Прежде, чем дверь отворяешь -
Меня испиваешь до дна -
где же ты силы нашла?
За ошибки других осуждаешь,
и сна меня ночью лишаешь,
И жизнь превращаешь ты в ад -
чего еще ждать от тебя?
И, проснувшись потом,
услышишь ты себя днем
Что кроется в теле твоем?
Забыла, твоя в чем вина?
Или хочешь момент скоротать?
Послушай свои ты слова -
быть может, ты ранишь меня?
Ты говоришь,
что уйдешь -
проснувшись потом.
"Я тебе все отдаю",-
сказала мне. "Я остаюсь,
Опять не хочу потерять,
забыть не хочу я тебя!»
За ошибки других осуждаешь,
и сна меня ночью лишаешь,
И жизнь превращаешь ты в ад -
чего еще ждать от тебя?
mari zhezhera, NP162435S890WB681A © 07.08.2014