Nu je naar den vreemde gaat
Τώρα που πας στη ξενιτειά πουλί θα γίνω του νοτιά γρήγορα να σ’ ανταμώσω. Για να σου φέρω τον σταυρό που μου παράγγειλες να βρω δαχτυλίδι να σου δώσω. Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω. Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου `ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί. Χρυσή μου αγάπη έχε γεια να `ναι μαζί σου η Παναγιά κι όταν `ρθει το περιστέρι. Θα χω κρεμάσει φυλαχτό στο παραθύρι τ’ ανοιχτό την καρδιά μου σαν αστέρι. Ήσουν κυπαρίσσι στην αυλή μου αγαπημένο ποιος θα μου χαρίσει το φιλί που περιμένω. Στ’ όμορφο ακρογιάλι καρτερώ να μου ρθεις πάλι σαν μικρό χαρούμενο πουλί.		Nu je naar den vreemde gaat word ik een vogel van het Zuiden om je snel te ontmoeten, om je het kruis te brengen dat je me vroeg te vinden, om je een ring te geven. Je was een cipres in mijn tuin, liefste wie kan me nu de kus geven die ik verwacht Op de prachtige kust wacht ik tot je terugkomt als een gelukkig vogeltje. Vaarwel mijn gouden liefde dat Onze Lieve Vrouw bij jou mag zijn en de duif wanneer die komt. 'k Heb je een talisman omgehangen langs het open raam mijn hart als een ster. Je was een cipres in mijn tuin, liefste wie kan me nu de kus geven die ik verwacht Op de prachtige kust wacht ik tot je terugkomt als een gelukkig vogeltje.
renehaentjens © 05.09.2014

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info