Serah
Πίσω στα πυκνά τα καφάσια
Σαν τη δαιμονισμένη γυρνάει
Χρόνια το γλυκό παλληκάρι
Περιμένει τη Σεράχ κι αγρυπνά
Αστράφτει το σπαθί του καβαλάρη
Σαν τη φωτιά σαν φωτιά
Τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται
Τα κορμιά τα κορμιά
Και αρπάζει τη Σεράχ
κι όλες λέν’ Αλλάχ, Αλλάχ
Εϊ γκιουλέ ολσούν
Κλαίνε στα χαρέμια οι σκλάβες
Τρέμουν την οργή του Πασά
Κλαίνε στο σεράι οι αγάδες
Ποθούσαν της Σεράχ την ομορφιά
Kalabalık kafesin (parmaklıkların) arkasında
Cin çarpmış gibi dolanır
Yıllarca o tatlı delikanlıyı
Bekler Serah ve uyumaz
Atlının kılıcı parlar
Ateş gibi, ateş gibi
Demirler bükülür ve hırpalanır
Bedenler, bedenler
Ve yakalar Serah'ı
Hepsi Allah Allah derler
"İyi günler olsun"
Cariyeler haremde ağlar
Paşa'nın öfkesinden korkarlar
Ağalar sarayda ağlar
(Çünkü) Serah'ın güzelliğini arzularlar
stambouliote © 03.05.2016