Vagues
Μου διώξαν τους αγγέλους οι σάλπιγγες του τέλους της πιο καινούργιας εποχής και παίρνω δρόμους της βροχής. Λόγια φοράω μεταλλικά και στα τραγούδια μου αντηχούνε πράγματα τόσο ελληνικά μόνο που δεν αντιστοιχούνε. Κύματα πιάνω, ταξιδεύω κι όλο τον κόσμο κυριεύω μ’ ένα φευγάτο ερωτισμό κι ένα λιμάνι για δεσμό. Κύματα πιάνω, ταξιδεύω κι όλο τον κόσμο κυριεύω μ’ ένα παράταιρο καημό κι ένα λιμάνι για δεσμό. Μου διώξαν τις αρμύρες του κύκλου οι λάθος μοίρες, μου βούλιαξε κι η Γκιουλμπαχάρ και κάνω δίσκους για ραντάρ. Λόγια μαζεύω γυαλικά που για τον έρωτα ραγίζουν κι έτσι μπορώ συμβολικά να γίνω εκείνο που απελπίζουν.		Les trompettes de l’apocalypse Ont chassé mes anges Et de l’ère nouvelle Je prends les chemins de la pluie Je parle un langage métallique Qui résonne dans les chansons Des paroles si grecques Qui simplement ne retentissent plus Je prends les vagues et je voyage Et je domine le monde Avec un érotisme passager Et un port d’attache Je prends les vagues et je voyage Et je domine le monde Avec un érotisme passager Et un port d’attache La salinité a disparu en moi Et du cercle les degrés d’erreur Youlbahar s’est englouti aussi Et je ferai des disques pour radar Je cueille des mots en verre Qui rayent l’amour Et je peux ainsi de façon symbolique Devenir celui qu’ils désespèrent
www.projethomere.com © 03.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info