Lähden äläkä odota
Φεύγω και μη με περιμένεις σου είπα ξαφνικά ένα βράδυ πήρα το δάκρυ σου μαζί μου και χάθηκα μες το σκοτάδι Δεν είχα μάτια μου άλλο δρόμο θηλιά ήμουν στο λαιμό σου όλοι μου οι όρκοι πατημένοι κι εσύ με το χαμόγελο σου Πέρασαν δύσκολα τα χρόνια διασπορά και βιοπάλη και με τις πρώτες τις ρυτίδες είπα κοντά σου νάρθω πάλι Έφτασα μέχρι τα σκαλιά σου μου φώναζε η καρδιά προχώρα μα το μυαλό μου απαντούσε πως είναι περασμένη η ώρα Άσε με τώρα να κοιτάζω το φωτεινό παράθυρο σου ποιος τη ζωή σου να ζεσταίνει ποιος χαίρεται τον ουρανό σου Άσε με μια στιγμή μονάχα και μη μου δίνεις σημασία θα κλέψω λίγο απ’ το φως σου και θα χαθώ στην πολιτεία		Lähden äläkä mua odota sulle sanoin äkkiä eräänä iltana otin kyyneleesi mukaani ja katosin pimeyteen Ei ollut rakkaani toista tietä silmukka olin kaulassasi kaikki valani petettyinä ja sinä hymyinesi Menivät vaikeasti vuodet maanpaossa ja puutteessa ja kera ensi ryppyjen sanoin luoksesi tulevani taas Tulin portaidesi luo mulle huusi sydän jatka eteenpäin mutta mieleni mulle vastasi että mennyt on hetki Anna nyt katsella valoisaa ikkunaasi kuka elämääsi lämmittää kuka tervehtii taivastasi Anna mun hetken vain olla äläkä muhun kiinnitä huomiota varastan vähän valostasi ja katoan ihmisten sekaan
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 03.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info