Kiirehdit kovin
Πήρες μοτοσικλέτα κι ένα πέτσινο μπουφάν
κι όλο με τριγυρίζεις σαν να είσαι ο Δον Ζουάν.
Κάνεις κόντρες και σούζες και φιγούρα μού πουλάς,
σαν τον άνεμο τρέχεις, με το κόκκινο περνάς.
Τρέχεις πολύ και δε θα προλάβεις,
τρέχεις πολύ και δε θ’ ακουστώ.
Πώς να σ’ το πω να καταλάβεις ότι σ’ αγαπώ;
Μοιάζεις με τον Τραβόλτα και την τσίχλα σου μασάς,
όλο ντίσκο και βόλτα και για μηχανές μιλάς.
Τα φτωχά όνειρά σου τα `χεις ντύσει στα χρυσά
κι η μικρή γειτονιά σου τώρα πια δε σε χωρά.
Otit moottoripyörän ja nahkatakin
ja mua kierrät kuin olisit Don Juan.
Teet u-käännöksiä ja ajat takapyörällä ja teet vaikutusta,
kuin tuuli ajat, punaisista läpi.
Kiirehdit kovin etkä ennätä,
kiirehdit kovin mua kuulematta.
Kuinka kerron sulle ymmärtääksesi että sua rakastan?
Muistutat Travoltaa ja purkkaasi järsit,
vain diskosta ja kävelyistä ja prätkistä puhut.
Köyhät unelmasi olet pukenut kultaan
ja pieneen kortteliisi nyt enää et mahdu.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 03.05.2016