München, Hauptbahnhof - 1972
Στο σταθμό του Μονάχου με πέταξε άχου η μαύρη μοίρα μου μάνα κακομοίρα μου Όπου να `ναι σουρουπώνει το Ακρόπολις θα φτάσει να `ταν και να κατεβάσει ένα φίλο ή γνωστό Στο σταθμό του Μονάχου με πέταξε άχου η μαύρη μοίρα μου μάνα κακομοίρα μου Κάθε άνθρωπος και γλώσσα ποιόνε ξέρω ποιος με ξέρει αφιλόξενα τα μέρη παγωμένες οι καρδιές Στο σταθμό του Μονάχου με ξέχασε άχου η μαύρη μοίρα μου μάνα κακομοίρα μου Δίπλα μου λαγοκοιμάται ένας χίπυ πεινασμένος ένας νέγρος μεθυσμένος τα ναυάγια σωρό Στο σταθμό του Μονάχου με ξέχασε άχου η μαύρη μοίρα μου μάνα κακομοίρα μου		Nach München , Hauptbahnhof verfrachtete mich - oh jeh! mein schweres Los oh, meine arme Mama Wo immer man ist, es ist dämmrig der Akropolis Express wird eintreffen und es wird aussteigen ein Freund oder Bekannter Nach München , Hauptbahnhof verfrachtete mich - oh jeh! mein schweres Los oh, meine arme Mama Irgendein Mensch, der mich kennt eine Sprache, die ich kann ungastlich ist der Ort kalt sind die Herzen In München , Hauptbahnhof vergaß mich - oh jeh! mein schweres Schicksal oh, meine arme Mama Neben mir schlummert ein hungriger Hippie ein betrunkener Schwarzer ein Haufen Gestrandeter In München , Hauptbahnhof vergaß mich - oh jeh! mein schweres Schicksal oh, meine arme Mama
lipsia © 09.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info