Un uomo Trasparente
Στου δειλινού την άκρη αποκοιμήθηκα σαν ξένος, σαν ξενάκι, σαν πάντα ξένος κι ήρθε και κατακάθησε πάνω μου σαν σεντόνι όλη της γης η σκόνη, όλη της γης η σκόνη... Ωωωω... Ήρθε με τη σειρά της κι η μαύρη θάλασσα έφερε ένα καράβι ακυβέρνητο ανέβηκα σαν άνεμος, ανέβηκα σαν κλέφτης το ψέμα δεν το βλέπεις, το ψέμα δεν το βλέπεις... Ωωωω... Στην πλώρη ακουμπισμένος, ένας διάφανος τα κόκκαλα μετράει, μένει άφωνος τρώει την πέτρα σαν ψωμί, ο Καίσαρας Βαλιέχο άλλο αδερφό δεν έχω, άλλο αδερφό δεν έχω... Ωωωω... Σπιθίζει το τσιγάρο σε κάθε ρουφηξιά η Ισπανία γέρνει, κι η μόνη που νικά η ηδονή που μας γεννά, που παίζει το χαρτί μας, χωρίς τη θέλησή μας, χωρίς τη θέλησή μας... Ωωωω.... Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ’ αλήθεια τα πόδια του τα ίδια, τα πόδια του τα ίδια... Ωωωω...		Sul bordo del crepuscolo mi addormentai come straniero, come un po’ straniero, sempre come uno straniero e venne a depositarsi su di me come un lenzuolo la polvere di tutta la terra, la polvere di tutta la terra.... Oooo...... È venuto a sua volta anche il mare nero ha portato una nave senza capitano son salito come il vento, son salito come un ladro la menzogna non la vedi, la menzogna non la vedi... Oooo...... Appoggiato sulla prua, un uomo trasparente conta le ossa, senza voce mangia la pietra come se fosse pane, Cèsar Vallejo non ho altro fratello, non ho altro fratello.... Oooo...... Si illumina la sigaretta ad ogni tiro la Spagna si piega, e l’unico che vince è il piacere che ci partorisce, che gioca la nostra carta, senza la nostra volontà, senza la nostra volontà... Oooo..... Sul bordo del crepuscolo, non vedi sogni, vedi quello che è successo e ciò che accadrà, vedi l’uomo piccolo, calpestato davvero dai suoi stessi piedi, I suoi stessi piedi, Oooo......
masterΧΖΜΦΑ © 30.05.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info