without you de facto
Έγιναν όλα ξαφνικά κι ούτε που πρόλαβα ν’ αρχίσω
κάτι να πω, να σου μιλήσω, ούτε ένα γεια
Και δε θυμάμαι πια πολλά, μα απ’ τη δουλειά όταν γυρνούσες
θυμάμαι ακόμα πως γελούσες κι εγώ σ’ αγκάλιαζα σφιχτά
Ήταν οι μέρες μας μισές, ήταν τα βράδια μετρημένα
σαν των ανθρώπων τις ζωές, άδικες και περαστικές
Μα έμαθα να ζω χωρίς εσένα
Και δεν έχω ανάγκη πια κανέναν
Αφού δεν έχω πια εσένα
Περνά ο καιρός και είμαι πια κοντά στα χρόνια τα δικά σου
και νιώθω ακόμα τη σκιά σου να μ’ ακουμπά
Θα ’θελα να ’σουνα εδώ για να με δεις να μεγαλώνω
και να ’χα ακόμα λίγο χρόνο για να σου πω πως σ’ αγαπώ
Είναι οι λύπες και οι χαρές δυο μονοπάτια μπερδεμένα
μα των ανθρώπων οι ψυχές δεμένες και παντοτινές
Μα έμαθα να ζω χωρίς εσένα
Και δεν έχω ανάγκη πια κανέναν
Αφού δεν έχω πια εσένα
Πριν ξημερώσει το πρωί, σου στέλνω τούτο το τραγούδι
να ταξιδέψει σαν λουλούδι, στου παραδείσου τα λιβάδια να σε βρει
everything happened so suddedly and i didnt even get to start
something to say, to speak to you, not even "hi"
and i dont remember much, but when u were back from work
i still remember how u were laughing and i was hugging u tighly
our days were half, our nights were counted
like the human lifes, unfair and transient
but i learned to live without u
and i dont need anyone
since i dont have you anymore
time is passing and now im by your age
and i still can feel ur shadow touching me
i would like you to be here to see me growing up
and to have a bit more time to say how much i love you
the sorrows and the joys are two paths mangled
but the humans souls are tied and eternal
but i learned to live without you
and i dont need anyone
since i dont have you anymore
before the morning daylight, i send to you this song
to travel like a flower, in the heavens meadows to find you
DeDsec22, Κομνηνος Λεκκας © 12.06.2016