Убиваю!

Σκοτώνω εικόνες
Σ’ απόμερα στενά και κεντρικά
Που βήματα μετρούσαμε κοινά
Και ψάχνανε οι φόβοι για κρυψώνες
Σκοτώνω τις ώρες
Που βλέπαμε τα ίδια στη ζωή
Κοιμόμασταν, ξυπνούσαμε μαζί
Κι ευθείες ήταν τόσες ανηφόρες

Σκοτώνω όνειρα
Και όρκους του
Για πόσα τίποτα
Έκανα για πάντα

Και σκοτώνω και φεγγάρια
Που τα μάτια σου θυμίζουν
Έχει ο κόσμος και ζευγάρια
Που ποτέ τους δε χωρίζουν
Σ’ αγαπώ ως το τέρμα είπες
Το θυμάμαι και βουρκώνω
Στήνω απέναντι τις λύπες
Και με πείσμα τις σκοτώνω

Για να ζήσω σε σκοτώνω

Σκοτώνω εικόνες
Συντάγματος πλατεία δεξιά
Που καίγαμε αγκαλιά τη μοναξιά
Και σκόρπιζες τη στάχτη στους Χειμώνες
Σκοτώνω το ψέμα
Την πρώτη μας στ’ αστέρια εκδρομή
Θα ζούσαμε αιώνια εκεί
Μα διάλεξες το τέλος όχι εμένα

Και σκοτώνω και φεγγάρια
Που τα μάτια σου θυμίζουν
Έχει ο κόσμος και ζευγάρια
Που ποτέ τους δε χωρίζουν
Σ’ αγαπώ ως το τέρμα είπες
Το θυμάμαι και βουρκώνω
Στήνω απέναντι τις λύπες
Και με πείσμα τις σκοτώνω

Για να ζήσω σε σκοτώνω


Все виды готов я убить
Тех переулков и улиц
Что наши считали шаги,
Где страхи сокрытые вьются.
Время я убиваю
общих взглядов на жизнь,
Как ложились мы и просыпались
И вместе к вершинам мы шли

Вечную клятву разрушу
и уничтожу мечту!
Зачем мне было нужно,
чтоб все ушло в пустоту?

Лунный свет я убиваю,
Он твой взгляд напоминает!
Есть же в этом мире пары,
Их ничто не разлучает !
Говорила. что ты любишь -
Вспоминаю и рыдаю!
С горем пополам и в муках -
Да, тебя я убиваю!

Убивая - оживаю!!!

Уничтожаю все виды
Площади Синтагма справа,
где узы разлуки сожгли мы,
зимой их развеяла прахом!
Ложь нашу всю убиваю
На первом к звездам пути,
Где жить могли бы веками,
но выбор свой сделала ты!


Лунный свет я убиваю,
Он твой взгляд напоминает!
Есть же в этом мире пары,
Их ничто не разлучает !
Говорила. что ты любишь -
Вспоминаю и рыдаю!
С горем пополам и в муках -
Да, тебя я убиваю!

Убивая - оживаю!!!

mari zhezhera, NP162435S890WB681A © 14.08.2015

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info