Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Ерунда!
Ерунда!

Την βαλίτσα κλείνεις και το δάκρυ πνίγεις για να μη σε δω
Κλαις και μετανιώνεις κι όλα τα σκεπάζεις μ’ ένα «Σ’ Αγαπώ»
Το κεφάλι σκύβεις, το τσιγάρο σβήνεις, μέσα σου κενό
Δεν υπάρχει χώρος κι η λεωφόρος έγινε στενό

Αν καμιά φορά γυρίσεις και θελήσεις να με βρεις
Κοίταξε ψηλά στ’ αστέρια και στα σύννεφα να δεις
Κάπου γράφει τ’ όνομά σου κι ένα «Σ’ αγαπώ», απλά
Ότι μου `λειψες το ξέρεις κι όλα τ’ άλλα περιττά.

Πες μου πώς θα νιώσεις όταν μετανιώσεις και δε θα `μαι εκεί
Κόμπος στον λαιμό σου ο εγωισμός σου, σαν μια φυλακή
Χρόνο με τον χρόνο θα προσθέτεις πόνο, πίκρα και θυμό
Και τον εαυτό σου θα καταδικάζεις για τον χωρισμό


Чемодан собрала, слезы подавляя, чтоб не видел я
Покаяньем слезным покрываешь все ты фразой "Люблю тебя!"
Повесила голову, сигарету - в сторону, пустота в тебе!
Небо-как с овчинку, и свет стал лучинкой, места нет тебе*

Если ты сюда вернешься, чтоб опять найти меня,
Подними глаза ты к звездам, и увидишь облака!
Оставь где-то свое имя, и слова "Люблю тебя!"
Знай, что здесь нужна лишь ты мне, остальное - ерунда!

Зачем все метанья, твое покаянье, если нет меня?
И поперек горла эгоизма горечь захлестнет тебя!**
Она год от года обрастает болью, гневом, диким злом!
И никогда в жизни себе не простишь ты, что ты не со мной!

mari zhezhera, NP162435S890WB681A © 21.04.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info