Romania is ingenomen (Dhipat)
(Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν’ από την Πόλην
ουδέ στ’ αμπέλια κόνεψεν ουδέ στα περιβόλια,
επήγεν και-ν εκόνεψεν α σου Ηλί’ τον κάστρον.
Εσείξεν τ’ έναν το φτερόν σο αίμα βουτεμένον,
εσείξεν τ’ άλλο το φτερόν, χαρτίν έχει γραμμένον,
Ατό κανείς κι ανέγνωσεν, ουδ’ ο μητροπολίτης
έναν παιδίν, καλόν παιδίν, έρχεται κι αναγνώθει.
Σίτ’ αναγνώθ’ σίτε κλαίγει, σίτε κρούει την καρδίαν.)
Ν’ αϊλί εμάς και βάι εμάς οι Τούρκοι την Πόλ’ επαίραν
επαίραν το βασιλοσκάμ’ κι ελάεν η Αφεντία.
Μοιρολογούν τα εκκλησιάς κλαίγνε τα μοναστήρα
κι ο Αι Γιάννες ο Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπισκάται.
- Μη κλαις, μη κλαις, Αγιάννε μου μη δερνοκοπισκάσαι
η Ρωμανία `πέρασεν η Ρωμανία `πάρθεν.
- Η Ρωμανία (κι) αν `πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο...
(Een vogel, een lieve vogel, kwam van de Stad
niet in de wijngaarden was hij geweest noch in de tuinen
maar naar het kasteel was hij gevlogen, er binnen geweest
Hij wiekte met een vleugel, gedrenkt in bloed
in de andere wiekende vleugel had hij een bericht
Niemand had het gelezen, ook niet de metropolitis
Een kind kwam en las het, en toen hij het las
maakte het hem aan het huilen, het brak zijn hart)
Wee ons, de Turken hebben onze stad ingenomen
de koningstroon is bezet, de Heerseres gevangen
De kerken weeklagen, de kloosters huilen
De heilige Johannes Chrysostomos huilt, hij is verslagen
- Huil niet, Johannes, laat je niet verslagen
Romania is voorbij, Romania is ingenomen.
- Romania, zelfs ingenomen, zal bloeien en glorie kennen.
renehaentjens © 09.05.2016