Ah, se fossi il bel giovane
Στάλα στάλα τα μεγάλα πίνω μάτια σου πίνω τα χαμόγελά σου τα πετράδια σου αχ και να ‘μουνα το λυχναράκι που φωτάει τα βράδια σου Μια καρδιά την έχω και τη σφάζω μπρος το παραθύρι σου μια ζωή την έχω και τη στάζω λάδι στο καντήλι σου Αχ και να ‘μουνα το παλληκάρι που τρυγάει τα χείλη σου Βήμα βήμα σαν το κύμα ζω στα χνάρια σου κι ανασαίνω τη σκιά σου και τα μάγια σου αχ και να ‘μουνα το λυχναράκι που φωτάει τα βράδια σου Μια καρδιά την έχω και τη σφάζω μπρος το παραθύρι σου μια ζωή την έχω και τη στάζω λάδι στο καντήλι σου Αχ και να ‘μουνα το παλληκάρι που τρυγάει τα χείλη σου μια καρδιά την έχω και τη σφάζω μπρος το παραθύρι σου		Goccia dopo goccia mi disseto ai tuoi grandi occhi, bevo il tuo sorriso, le tue pietre preziose, ah, se io fossi la piccola lucerna che ti illumina di sera. Ho un cuore e me lo sto spezzando davanti alla tua finestra, ho una vita e da lei stillo olio nel tuo lumino. Ah, se fossi il bel giovane che vendemmia le tue labbra. Passo dopo passo ondeggio sulle tue orme, respiro la tua ombra e la tua malìa, ah, se fossi la piccola lucerna che ti illumina di sera. Ho un cuore e me lo sto spezzando davanti alla tua finestra, ho una vita e da lei stillo olio nel tuo lumino. Ah, se fossi il bel giovane che vendemmia le tue labbra. Ho un cuore e me lo sto spezzando davanti alla tua finestra.
android2020 © 07.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info