To co ma przyjść
Όσα γράφουν οι κασέτες, θα `ρθούν.
Όσα γράφει ο ιδρώτας, θα `ρθούν.
Όσα κρύβει το μυαλό μας, θα `ρθούν.
Αχ! Όσα είναι να `ρθουνε, θα `ρθούν.
Φεύγουνε οι μέρες πονάμε, θα `ρθούν.
Στάζουν δάκρυα οι καθρέφτες, θα `ρθούν.
Όσα δε χωρούν σε κουβέντες, θα `ρθούν.
Αχ! Όσα είναι να `ρθουνε, θα `ρθούν.
Άλλο μη μου κλαις, μη φοβάσαι.
Έχω να σου δώσω όσα δεν πήρες ποτέ,
θέλω να ματώσω ν’ ανοίξω πληγές,
για όσα δε γεννήθηκα να κάνω, μην κλαις.
Αχ! Όσα είναι να `ρθουνε, θα `ρθούν.
Πέρασες πολλά που δε θέλεις να `ρθούν.
Χίλιες δυο ζωές να σου δώσω, θα `ρθούν.
Θέλω χίλια δυο σημάδια να `ρθούν.
Αχ! Όσα είναι να `ρθουνε, θα `ρθούν.
Άλλο μη μου κλαις, μη φοβάσαι,
σου γράφω για το χάδι σου που είναι μακριά,
σβήνω στο λαχάνιασμα που ακούω γλυκά,
λειώνω μες το δάκρυ σου, στάζεις φωτιά.
Αχ! Όσα είναι να `ρθουνε.
Αχ! Να μπορούσαν να `ρθουνε.
Αχ! Όσα είναι να `ρθουνε θα `ρθούν.
Cokolwiek spisały kasety, nadejdzie.
Cokolwiek spisał trud, nadejdzie.
To, co ukrywamy w sobie, nadejdzie.
Ach! To co ma przyjść, nadejdzie.
Odchodzą dni cierpienia, nadejdą.
Ociekają łzami lustra, nadejdą.
To co nie mieści się w rozmowach, nadejdzie.
Ach! To co ma przyjść, nadejdzie.
Jeszcze ty mi nie płacz, nie bój się.
Mam dla ciebie tyle, ile jeszcze nigdy nie otrzymałaś,
chcę krwawić, otworzyć rany,
dla tego, co się nie narodziło to uczynię, nie płacz.
Ach! To co ma przyjść, nadejdzie.
Nie chcesz by to co przeżyłaś nadeszło.
Tysiąc i dwa życia ci dam, nadejdą.
Chcę by tysiąc i dwa znaki nadeszły.
Ach! To co ma przyjść, nadejdzie.
Jeszcze ty mi nie płacz, nie bój się.
Piszę do ciebie o twej pieszczocie odległej,
gasnę w sapnięciach, których słucham słodko
topię się w twych łzach, zalewasz ogień.
Ach! To co ma przyjść.
Ach! Gdybyż mogło przyjść.
Ach! To co ma przyjść, nadejdzie.
Μαράκι_Δ, Dagmara Maria Dołęga © 01.10.2006