Gli stracci
Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή
κι έχω σκεπάσει να μην φαίνεται η ψυχή μου.
Για να μην φαίνεται πως άνοιξε πληγή
και να την βλέπουν με το γέλιο οι διπλανοί μου.
Με τα κουρέλια σου έχω ντύσει μια ζωή.
Μα εσύ νομίζεις πως παράσταση θα κάνω.
Και πως θα ανέβω κάποια μέρα στη σκηνή
Και μ’ ένα ψεύτικο μαχαίρι θα πεθάνω.
Αυτά που βλέπεις για κουρέλια και γελάς
ήτανε κάποτε χρυσά και τα φορούσες
Μα όμως θέλεις όλα να τα σπαταλάς
έτσι κι αυτά μες στα σκουπίδια τα πετούσες
I tuoi stracci ho indossato per una vita
e mi sono coperta perché non si vedesse la mia anima.
Perché non si vedesse come la ferita si apriva,
e perché i vicini la vedessero con un sorriso.
I tuoi stracci ho indossato per una vita.
Ma tu credi che farò una rappresentazione.
E che salirò un giorno sulla scena
e mi ucciderò con un coltello di cattiva qualità.
Quelli che vedi e deridi come stracci
erano una volta d'oro, e li indossavi.
Ma tuttavia vuoi sprecare tutto,
così anche questi finiranno nella spazzatura.
android2020 © 28.08.2016