Mariafiore dei Venti
Μέσα από άγνωστο χωριό κοντά στον Παρνασσό ξεκίνησα για να δοκιμαστώ κι αυτούς που με παιδέψανε σαν άγιο και Χριστό τους έκοψα τον ένα τους μαστό περπάτησα και πάτησα σε ζωντες και νεκρούς ξεπέρασα τους δίσεκτους καιρούς κι απόκτησα τον μύθο μου με στοχασμούς πικρούς σε υπόγειους δρόμους άδειους και υγρούς Με λεν Μαριάνθη κι είμ’από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά Μια χήρα από την Έφεσο δεν ήμουνα ποτές δεν είχα στρατιώτες για εραστές τα ζάρια μου τα έπαιξα στις φτωχογειτονιές και κέντησα τον πόνο με πενιές δεν μπόρεσα να γίνω ούτε γυναίκα ούτε ευτυχής δεν δούλεψα σε οίκους ανοχής και μες την αναδίπλωση της νέας εποχής απόμεινα μια ανάμνηση ατυχής Με λεν Μαριάνθη κι είμαι από τρελή γενιά μισώ του κόσμου τη βία κι απονιά χιλιάδες μάτια με κοιτούν από μακριά και μου μετράνε της ζωής μου τα κεριά		Da uno sconosciuto paese vicino al Parnasso mi sono mossa per mettermi alla prova, ho tagliato il cordone ombelicale da coloro che mi hanno tormentato come una santa, o come Cristo, ho camminato e camminato fra viventi e morti, ho passato tempi infausti, e ho raggiunto la mia leggenda con meditazioni amare, in strade sotterranee, vuote e umide. Mi chiamo Mariafiore e provengo da una folle stirpe, odio la violenza della gente e la insensibilità, migliaia di occhi mi guardano da lontano e fanno il calcolo degli anni che io possa avere. Giammai fui una vedova di Efeso, non ho mai avuto soldati come amanti, ho giocato i miei dadi nei quartieri poveri, e ho pungolato la sofferenza col plettro, non sono potuta diventare ne' moglie, ne' prospera, non ho lavorato in case di tolleranza, e nei rivolgimenti della nuova epoca sono rimasta uno sventurato ricordo. Mi chiamo Mariafiore e provengo da una folle stirpe, odio la violenza della gente e la insensibilità, migliaia di occhi mi guardano da lontano e fanno il calcolo degli anni che io possa avere.
android2020 © 01.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info