Due fratelli
Δυο αδέρφια αγαπημένα δυο καλά, καλά παιδιά παιδιά από σπίτι με καλή δουλειά χτυπιούνται δέρνονται σαν τα σκυλιά Ανάθεμα την ώρα την ώρα την κακιά που εφάνη εκείνη η πλούσια η πλούσια η ξωτικιά Θλιμμένη αγάπη και πικρή πικρή πικρή ματιά Με τα μάγια ξελογιάζει το μικρό, μικρό μου αδερφό τι να, που κόβει το ψωμί στα δυο το αίμα ανάβει, γίνεται θολό		Due cari fratelli , buoni, buoni ragazzi, ragazzi attaccati alla casa, con un buon lavoro, si bastonano, si percuotono, come i cani. Sia maledetta l'ora, l'ora cattiva, in cui è apparsa quella donna ricca, ricca e esotica. Amore dall'aria afflitta e amaro amaro, amaro sguardo. Per l'incantesimo perde la ragione il povero, povero fratello mio, così, il sangue, che taglia il pane in due, sale alla testa, diviene torbido.
android2020 © 30.08.2016

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info