La bionda
Όταν θα κάνω πέρασμα από τη γειτονιά σου, μου ρίχνεις άπονες ματιές, που να καεί η καρδιά σου. Γιατί ξανθιά μικρούλα μου όταν σε ιδώ θυμούμαι, τα κάλλη σου τα έμορφα κι όλο σε συλλογούμαι, τα κάλλη σου τα έμορφα κι όλο παραπονούμαι. Πες μου αν είσαι ικανή, που `σαι μεσ’ στη καρδιά μου, να λειώνω `γω για σένανε, πως να `βρω τη γιατριά μου, να λειώνω `γω για σένανε, που να βρεθ’ η γιατριά μου. Δε παύω να σε αγαπώ κι ό,τι μπορείς να κάνεις, ξανθιά πρέπει να μ’ αγαπάς κι όχι να με τρελάνεις, ξανθιά πρέπει να μ’ αγαπάς κι όχι να με πεθάνεις.		Quando passo dalle tue parti, mi lanci certe occhiate indifferenti che mi bruciano il cuore. Perché, biondina mia, quando ti vedo, ricordo la grazia delle tue forme, e sempre ti penso, la grazia delle tue forme, e sempre le reclamo. Dimmi, se ne sei capace, tu che sei nel mio cuore, come posso trovare la guarigione per lo struggimento che provo per te, dove posso trovare la guarigione per lo struggimento che provo per te. Non riesco a smettere di amarti, e ciò che puoi fare, biondina, è amarmi, e non farmi impazzire, è amarmi, e non farmi morire.
android2020 © 05.07.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info