Zeg mij maar niets
Εμένα λόγια μη μου λες και μη με περιπαίζεις
μπορεί μια μέρα να με δεις διευθυντή τραπέζης
αβέρτα τα χιλιάρικα στους φίλους μου θα δίνω
και με λουλά πολίτικο το ναργιλέ θα πίνω
Τι πράμα είναι ο άνθρωπος δεν το `χω καταλάβει
εκεί που σβήνει πυρκαγιές άλλες φωτιές ανάβει
κι αν του φερθεί μπαμπέσικα η τύχη η ρουφιάνα
πατέρα κάνει τον καιρό και την ελπίδα μάνα
Γι αυτό ξηγήσου φρόνιμα και μη με κατακρίνεις
μα στην καινούργια μοιρασιά κουράγιο να μου δίνεις
γιατί άμα πέσουν τα χαρτιά και δεν πετύχω άσσο
καλογεράκι θα γενώ και θα φορέσω ράσο
Zeg mij maar niets en spot niet met mij;
misschien zie je me zekere dag terug als bankdirecteur.
Dan deel ik zo maar duizendjes uit aan mijn vrienden
en rook ik de waterpijp met een kommetje uit Konstantinopel.
Wat is de mens toch iets raars, ik begrijp er niets van;
waar hij branden blust steekt hij weer andere vuren aan.
Als het lot, die intrigant, zich bij hem verraderlijk gedraagt
wordt de tijd zijn vader en de hoop zijn moeder.
Gedraag je dus verstandig, bekritiseer me niet,
maar geef me moed als er opnieuw gedeeld wordt,
want als de kaarten vallen en ik geen aas krijg
word ik een povere kloosterling en draag ik de monnikspij.
renehaentjens © 15.11.2016