Io, ragazzo ricco
Εγώ το πλουσιόπαιδο που ζούσα σε σαλόνια
για δέστε πως κατάντησα με άπλυτα πουκάμισα
και τρύπια παντελόνια
ω! κι ας ζούσα σε σαλόνια
Ότι κι αν είχα σ’ αυτή τη πλάση
για μια γυναίκα το `χω χάσει
Εγώ που ζούσα μέχρι χτες στην αριστοκρατία
απ’ της γυναίκας την οργή ξημέρωσα μια χαραυγή
να ζω στην αλητεία
ω! και μες τη δυστυχία
Ότι κι αν είχα σ’ αυτή τη πλάση
για μια γυναίκα το `χω χάσει
Για δες ο άσωτος υιός ο κόσμος με φωνάζει
κι εγώ το δρόμο μου τραβώ μ’ ένα χαμόγελο πικρό
και λέω δεν πειράζει
ωωωωωωω κι ο κόσμος ας φωνάζει
Ότι κι αν είχα σ’ αυτή τη πλάση
για μια γυναίκα το `χω χάσει
Io, ragazzo ricco che ha passato la vita nei salotti,
guardate come mi sono ridotto: con camicie sporche
e pantaloni strappati,
o! sebbene passavo la vita nei salotti.
Tutto quanto avevo in questo mondo,
per una donna lo ho perduto.
Io, che vivevo fino a ieri nell'aristocrazia,
per la collera una donna, mi sono svegliato una mattina
ridotto al vagabondaggio,
o! e in disgrazia !
Tutto quanto avevo in questo mondo,
per una donna lo ho perduto.
La gente mi grida: "guarda: è il figliol prodigo!",
e io mi trascino per la strada con un sorriso amaro
e dico : "non importa"
ooooooo e la gente gridi pure.
Tutto quanto avevo in questo mondo,
per una donna lo ho perduto.
android2020 © 05.12.2016