Da un abisso all'altro
Σβήνουν κι ανάβουν οι φωτιές
πέφτει θολό το βράδυ
ορφανεμένες οι καρδιές
καντήλια δίχως λάδι
Από βυθό σ’ άλλο βυθό
νυχτώνει ξημερώνει
κι αν την ζωή μου απαρνηθώ
δεν μ’ απαρνιούνται οι πόνοι
Ποτέ θα λείψουν οι καημοί
ο νους να ξαστερώσει
τα βάσανα και οι στεναγμοί
πότε θα ξημερώσει
Si spengono e si accendono i fuochi,
fosca cade la notte,
i cuori sono diventati orfani,
i lumini sono senza olio.
Da un abisso all'altro
annotta albeggia
sebbene rinneghi la mia vita,
non mi ripudiano le sofferenze.
Mai lasceranno i dolori
che la mente si rassereni,
restano i tormenti e i sospiri,
mai giungerà l'alba.
android2020 © 19.11.2016