Uomini, uomini
Υπέροχοι κι ιδανικοί
αγγέλοι μες στα λασπονέρια
Χέρια π’ απλώνονται στα αστέρια
άνθρωποι άνθρωποι
Χέρια φτιαγμένα γι’ αγκαλιές
Χείλη φτιαγμένα για τραγούδια
Αγκάθια μέσα στα λουλούδια
άνθρωποι άνθρωποι
Μέσα στους δρόμους σας κοιτώ
Κι όλοι μαζί μοιάζετε ένας
Εγώ όλους σας σάς αγαπώ
Μ’αγάπησε άραγε κανένας;
Υπέροχοι κι ιδανικοί
Όμορφοι σιωπηλοί και μόνοι
Ψυχές χαμένες μες στο χιόνι
άνθρωποι άνθρωποι
Αγέρωχοι και σιωπηλοί
Χλωμές σκιές στο μονοπάτι
Ζητιάνοι που όλο ψάχνουν κάτι
άνθρωποι άνθρωποι
Χείλη φτιαγμένα για φιλιά
Μάτια για όνειρα φτιαγμένα
Λουλούδια απ’ τη γη κομμένα
άνθρωποι άνθρωποι
Irraggiungibili e ideali
angeli nell'acqua fangosa,
Mani che si tendono alle stelle,
uomini, uomini.
Mani fatte per gli abbracci,
labbra fatte per le canzoni,
spine nei fiori,
uomini, uomini.
Vi osservo per le strade,
e tutti assomigliate a uno solo,
io amo tutti voi,
non mi ama dunque nessuno ?
Irraggiungibili e ideali,
belli, silenziosi e soli,
anime perse nella neve,
uomini, uomini.
Orgogliosi e silenziosi,
pallide ombre sul sentiero,
mendicanti che cercano qualcosa,
uomini, uomini.
Labbra fatte per i baci,
occhi fatti per i sogni,
fiori strappati alla terra,
uomini, uomini.
android2020 © 05.04.2017