Una pena
Μια στενοχώρια που έχω απόψε,
απ’ την καρδιά μου βγαίνει καπνός.
Τα δάκρυά μου πώς να τα κόψω,
σε σένα τρέχει ο λογισμός.
Αχ, θα με φάει η στενοχώρια
που ’μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.
Γιατί σε παίρνουν από κοντά μου
και κομματιάζονται δύο καρδιές,
και κάνουν λύπη κάθε χαρά μου
χωρίς να φταίω, χωρίς να φταις;
Αχ, θα με φάει η στενοχώρια
που ’μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.
Πώς θα μπορέσω να συνηθίσω
σ’ αυτή τη μαύρη τη μοναξιά;
Πού θα ξανάβρω σ’ αυτό τον κόσμο
σαν τη δική σου χρυσή καρδιά;
Αχ, θα με φάει η στενοχώρια
που ’μαστε χώρια, που ζούμε χώρια.
Per una pena che ho stanotte,
il mio cuore è ottenebrato.
Come posso smetterla con le lacrime?
A te corre il mio pensiero.
Ah, la pena mi divora,
perché siamo separati, perché viviamo separati.
Perché ti hanno strappato da me
e hanno fatto a pezzi due cuori,
e hanno reso tristezza ogni mia gioia,
senza che io ne avessi colpa, senza che ne avessi colpa tu?
Ah, la pena mi divora,
perché siamo separati, perché viviamo separati.
Come potrò tirare avanti
in questa solitudine nera?
Dove potrò trovare di nuovo in questo mondo
un cuore d'oro come il tuo?
Ah, la pena mi divora,
perché siamo separati, perché viviamo separati.
android2020 © 29.11.2016