Tutti quegli errori
Μ’ ένα ποτήρι πίκρα γεμάτο
και τον καημό μου συντροφιά
στον εαυτό μου πιάνω κουβέντα
και του ζητώ παρηγοριά...
Τα τόσα λάθη πώς να σβήσω
και πώς να βρω το γυρισμό
τώρα που έχασα τα πάντα
απ`το δικό μου εγωισμό...
Μετανιωμένος λέω συγγνώμη
δε το αρνούμαι φταίω εγώ
μα δεν υπάρχει κανένας δρόμος
απ’ τ’ αδιέξοδο να βγω...
Con un bicchiere pieno di amarezza
e con il dolore per compagnia
converso con il mio io
e gli chiedo consolazione...
Tutti quegli errori come cancellarli
e come trovare la strada del ritorno
ora che ho perso tutto
per colpa del mio egoismo...
Pentito chiedo perdono
non nego che la colpa sia mia
ma non esiste alcun passaggio
per uscire dal vicolo cieco...
roberto patritti, roberto patritti © 13.11.2006