Lighthouse
Μες το χειμώνα τις καρδιάς
στη μοναξιά κάθε βραδιάς
σε κάθε μάταιη επαφή
σε κάθε ευθεία επιστροφή
Μες της ζωής τα τραγικά
μέσα στου κόσμου τα πολλά
και από τα ελάχιστα καλά
ήξερα ό,τι κι αν συμβεί
πως ήσουν πάντα εκεί..
Εσύ,
ήσουν ο φάρος μου εσύ
και δεν ναυάγησα στιγμή
μια μελωδία στην απέραντη σιωπή
Εσύ,
είσαι το φως που αναζητώ
μέσα από το τούνελ για να βγω
ήσουν ο φάρος μου, αγάπη μου εσύ
Μες το φθινόπωρο που ζω
Στην διαφορά που κυνηγώ
στη θυελλώδη μου ζωή
Σε κάθε αδύνατη στιγμή
Μες της ζωής τα λογικά
Στου κόσμου τα παράλογα
Καθώς η ελπίδα ξενυχτά
Ήξερα ό,τι κι αν συμβεί
Πως ήσουν πάντα εκεί..
Εσύ,
ήσουν ο φάρος μου εσύ
και δεν ναυάγησα στιγμή
μια μελωδία στην απέραντη σιωπή
Εσύ,
είσαι το φως που αναζητώ
μέσα από το τούνελ για να βγω
ήσουν ο φάρος μου, αγάπη μου εσύ
Εσύ..
In the winter of the heart
In the solitude of every night
In any futile contact
On every straight return
Within the all the tragic life
Within the world of many
And from the least good events
I knew that whatever happened
You would always be there...
You,
You were my lighthouse you
And I did not sink no moment
A melody in immense silence
You,
You are the light I am looking for
Through the tunnel to get out
You were my lighthouse, you my love, you
In the autumn where i live
The difference I'm chasing
In my stormy life
In every Impossible moment
inside life's reasonable
In the world's absurdities
As the hope stay up overnight
I knew that whatever happened
You would always be there...
You,
You were my lighthouse you
And I did not sink no moment
A melody in immense silence
You,
You are the light I am looking for
Through the tunnel to get out
You were my lighthouse, you my love, you
You...
nikalikas, Καλίκας Νικόλαος © 22.11.2017