Conté a mis amigos
Είπα στους φίλους μου για σένα πως θα σε κλέψω για ένα βράδυ πως θα σε φέρω στα νερά μου να κοιμηθούμε στο σκοτάδι μα δεν τους είπα την αλήθεια, είναι ό,τι λέω από συνήθεια. Είπα μαζί σου θα γλεντήσω, θα σε πλανέψω για μια νύχτα, θα σου αδειάσω τον εαυτό μου μετά ένα γεια για καληνύχτα μα δεν τους είπα την αλήθεια, είναι ό,τι λέω από συνήθεια.. Μα εσύ μου είπες δε τρομάζεις, ότι στο μαύρο βλέπεις χρώμα κι εγώ που είδα ν’ ανασταίνεις το ταραγμένο μου το σώμα Ούτε που ξέρω τ’ όνομά σου, πώς ταξιδεύεις τις αισθήσεις ξέρω μονάχα πως δικιά μου σε είχα πριν να μ’ αποκτήσεις.. Είπα στους φίλους μου για σένα πως θα σε κλέψω για ένα βράδυ πως θα σε φέρω στα νερά μου να κοιμηθούμε στο σκοτάδι μα δεν τους είπα την αλήθεια είναι ό,τι λέω από συνήθεια.. Είπα σε σένα που ήσουν ξένος πως όλα στέρεψαν σε μένα πως με στοιχειώσαν οι αγάπες μες το μυαλό μου γίναν ένα μα δεν τους είπα την αλήθεια είναι ό,τι λέω από συνήθεια.. Μα εσύ μου είπες δε τρομάζεις ότι στο μαύρο βλέπεις χρώμα κι εγώ που είδα ν’ ανασταίνεις το ταραγμένο μου το σώμα. Ούτε που ξέρω τ’ όνομά σου πώς ταξιδεύεις τις αισθήσεις ξέρω μονάχα πως δικιά μου σε είχα πριν να μ’ αποκτήσεις..		Conté a mis amigos sobre tí sobre cómo te robaré por una noche sobre cómo te traeré a mis aguas a dormir en la oscuridad pero no les conté la verdad, es lo que digo por costumbre. Dije que contigo me iré de fiesta, Que planearé una noche contigo, Que te vaciaré todo mi ser, Despues un "adiós" de buenas noches, pero no les conté la verdad, es lo que digo por costumbre. Pero tu me dijiste que no te asustas Que en lo negro ves color Y yo que te vi resucitar Mi cuerpo inquieto. Ni siquiera sé tu nombre, ni cómo echas a volar los sentidos, sólo sé que, mía, te tuve antes de que me tuvieras.. Conté a mis amigos sobre tí sobre cómo te robaré por una noche sobre cómo te traeré a mis aguas a dormir en la oscuridad pero no les conté la verdad, es lo que digo por costumbre. Te conté a tí, que eres un extraño Cómo todo se secó en mi, Cómo me maldijeron los amores, y en mi mente se volvieron uno sólo, pero no les conté la verdad, es lo que digo por costumbre. Pero tu me dijiste que no te asustas Que en lo negro ves color Y yo que te vi resucitar Mi cuerpo inquieto. Ni siquiera sé tu nombre, ni cómo echas a volar los sentidos, sólo sé que, mía, te tuve antes de que me tuvieras..
michved © 25.11.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info