Vento
Μαύρο αίμα στάζεις φεγγάρι μου δαχτυλίδι, μαργαριτάρι μου Μες στους δρόμους φεύγω μόνος μες στη σιωπή γράφει ο έρωτας καρδιά μου σβήνει η βροχή Άνεμος η αγάπη σου και φυσάει άμμος η καρδιά μου και τη σκορπάει άνεμος και πάω όπου με πάει Άνεμος η αγάπη σου και φυσάει στα θολά σου μάτια ποιος να μεθάει άνεμος η αγάπη και με σκορπάει Μες στα καλντερίμια τα σκοτεινά άναψαν τα φώτα τα κόκκινα κι αν ματώνεις το κορμί μου και με πονάς να σκοτώσεις την αγάπη μην πολεμάς Άνεμος η αγάπη σου και φυσάει άμμος η καρδιά μου και τη σκορπάει άνεμος και πάω όπου με πάει Άνεμος η αγάπη σου και φυσάει στα θολά σου μάτια ποιος να μεθάει άνεμος η αγάπη και με σκορπάει		Sangue scuro vai stillando, luna mia, mio anello, mia perla. Vado in giro per le strade da solo, come in fuga, nel silenzio, l'amore scrive, cuore mio, la pioggia cancella. Il tuo amore è come vento, e soffia, il mio cuore è come sabbia, e la disperde, vento, e vado dove mi trasporta. Il tuo amore è come vento, e soffia, chi può trovare ebbrezza nei tuoi foschi occhi ? vento è l'amore, e mi disperde. Nelle oscure viuzze selciate, hanno acceso luci rosse, sebbene tu faccia sanguinare il mio corpo e mi faccia soffrire, non provare a uccidere l'amore ! Il tuo amore è come vento, e soffia, il mio cuore è come sabbia, e la disperde, vento, e vado dove mi trasporta. Il tuo amore è come vento, e soffia, chi può trovare ebbrezza nei tuoi foschi occhi ? vento è l'amore, e mi disperde.
android2020 © 29.04.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info