Short-circuit
Κλαίω δίχως λόγο,
ή για πολλούς.
Τι μου συμβαίνει;
Πες μου αν ακούς.
Φάντασμα μοιάζεις,
ή είμαι εγώ.
Κι αν δε με νιωθεις,
τι θες εδώ...
Πάρε με αγκαλιά,
κι ως το τέλος μείνε δίπλα μου.
Σώματα γυμνά,
σε μια αγάπη, βραχυκύκλωμα.
Έβαλες φωτιά,
με ένα αντίο για το τίποτα.
Στάχτη όλα πια, στάχτη όλα πια,
στάχτη και φθορά.
Πώς ζεις μωρό μου, χωρίς καρδιά;
Φως μου, δεν βλέπω·
πες μου εσύ,
τι μας συμβαίνει,
βάλε κρασί.
Μέθυσ’ τον τρόμο
και το κενό.
Παγιδευμένοι,
σε ενα θυμό.
Σκοντάφτουμε τυφλά,
σαν άψυχα ρομπότ,
σίδερα και σκουριά,
γίναμε στον καιρό.
Καλώδια μικρά,
για εντάσεις χίλια βολτ·
σα βραχυκύκλωμα,
είμαστε εσύ κι εγώ...
I cry for no reason,
or for many.
What is happening to me?
Tell me if you hear me.
You look like a ghost,
or is it me?
And if you won't feel me,
what do you want here?
Take me into your arms,
and stay by my side until the end.
Naked bodies,
in a short-circuit love.
You set a fire,
with a "Goodbye" for nothing.
Everything is now ashes, everything is now ashes,
ashes and decay.
How can you live my baby with no heart?
My light, I cannot see.
You tell me
what is happening to us?
Put some wine.
Get terror drunk
and the edge.
Trapped
in anger.
We stumble blindly,
like soulless robots,
irons and rust,
we became in time.
Small cables,
for tensions of 1000 Volts.
like a short-circuit
we are...
Myrsini98 © 26.04.2017