Love is a song
Περπατώ,
επάνω στα χρόνια που μου χάρισαν οι προσευχές μου.
Με γερασμένα μαύρα σύννεφα να μου κρατάνε συντροφιά.
Και οι ευχές μου…,
μοιάζουν με πόρνες που με ξέχασαν
και πλήρωσα ακριβά για να φωνάζω μέρα νύχτα το όνομά σου.
Είναι η Αγάπη ένα τραγούδι.
Ένα σεντόνι που έχει επάνω του ακόμα τα φιλιά και τα’ άρωμά σου.
Είναι ο φόβος μου,
που κρύβει μέσα στα σπασμένα του φτερά βαριά σπαθιά και λόγια.
Της πρώτης μάνας η κραυγή.
Του έρωτα υποταγή.
Το πρώτο γέλιο της ζωής.
Το πρώτο κλάμα της βροχής.
Είναι η Αγάπη ένα τραγούδι. Ένα όνειρο…,
που χρόνια ψάχνω να το βρω.
Πάγωσα τη μυρωδιά σου,
σ’ ένα δωμάτιο αδειανό, για να `μια πάντα εκεί κοντά σου.
Κρυμμένος μέσα στην παλιά φωτογραφία,
ζητιανεύω από τις στάχτες τη φωτιά.
Και τα χρυσόδετα φιλιά.
Που μου `λεγαν: -Τραγούδι είναι η αγάπη!
Είναι το θαύμα, είναι το δάκρυ!
Είναι στην πλάτη μαχαιριά!
I walk,
on the years that my prayers endowed me.
With aged black clouds to keep me company.
And my wishes...,
look like whores that forgot me
and I payed dear to scream your name night and day.
Love is a song.
A sheet that still has on it your kisses and your scent.
It is my fear,
who hides in his broken wings, heavy swords and words.
The first mother 's cry.
Love 's submission.
The first laughter of life.
The first weeping of the rain.
Love is a song. Is a dream...,
I am searching to find for years.
I freezed your smell,
in an empty room, so I can be always near you.
Hidden in the old photograph,
I am begging from the ashes the fire.
And the gold-bound kisses.
That used to say to me: A song love is!
It is the miracle, it is the tear!
It is a stab in the back!
mono gymno, Νεκτάριος Θεοδώρου © 14.03.2017