romance pascual de los pelegrinitos.
Δυο ξαδερφάκια πάνε
μακριά στη Ρώμη
να πάρουνε του Πάπα
μανούλα
την άγια γνώμη
μάνα μανούλα.
Πάνινο καπελάκι
φοράει τ’ αγόρι
και βελουδένια τόκα
μανούλα
φοράει η κόρη
μάνα μανούλα.
Της Ρώμης το γεφύρι
περνάν και πάνε
του Πάπα το παλάτι
μανούλα
ποιο τάχα να `ναι
μάνα μανούλα.
Σαν άβγαλτα πουλάκια
γεμάτα φόβο
κοιτάζουνε τον Πάπα
μανούλα
στον άγιο θρόνο
μάνα μανούλα.
Πείτε μου πως σας λένε
ρωτάει ο Πάπας.
Μένα με λένε Πέτρο
μανούλα
και μένα Άννα
μάνα μανούλα.
Τα χρόνια σας ποια είναι
ξαναρωτάει.
Εκείνη δεκαπέντε
μανούλα
κι αυτός δεκάξι
μάνα μανούλα.
Και τότε ρωτάει ο Πάπας
που γεννηθήκαν.
Εγώ στην Αντεκέρα
μανούλα
κι εγώ στην Κάμπρα
μάνα μανούλα.
Τότε ρωτάει ο Πάπας
αν αμαρτήσαν.
Ένα φιλάκι μόνο
μανούλα
του λέει το αγόρι
μάνα μανούλα.
Αναστενάζει ο Πάπας
και λέει γελώντας
αχ, τέτοιες αμαρτίες
μανούλα
να είχαμε όλοι
μάνα μανούλα.
Χαρούμενα οι καμπάνες
χτυπάν στη Ρώμη
τα δυο τα ξαδερφάκια
μανούλα
παντρεύει ο Πάπας
μάνα μανούλα.
Hacia Roma caminan
dos pelegrinos,
a que los case el Papa,
porque son primos.
Sombrerito de hule
lleva el mozuelo,
y la pelegrinita,
de terciopelo.
Al pasar por el puente
de la Victoria,
tropezó la madrina,
cayó la novia.
Han llegado a Palacio ,
y suben arriba,
y en la sala del Papa
los dexaminan.
Le ha preguntado el Papa
cómo se llaman.
El le dice que Pedro
y ella que Ana.
Le ha preguntado el Papa
que qué edad tienen .
Ella dice que quince
y él diecisiete.
Le ha preguntado el Papa
de dónde eran.
Ella dice de Cabra
y él de Antequera.
Le ha preguntado el Papa
que si han pecado.
El le dice que un beso
que le había dado.
Y la pelegrinita,
que es vergonzosa,
se le ha puesto la cara
como una rosa.
Y ha respondido el Papa
desde su cuarto:
¡Quién fuera pelegrino
para otro tanto!
Las campanas de Roma
ya repicaron
porque los pelegrinos
ya se han casado
Avellinou © 04.12.2016