Как больно без тебя!
Κάπως καλύτερα, πάνε τα πράγματα ανοίγω διάπλατα, για λίγες ώρες να μπει λίγο φως Βάζω ραδιόφωνο κι αν έχω διάθεση παίρνω τ’ αμάξι σου και κάνω βόλτες στην πόλη απλώς. Μου λείπεις παραπάνω από όσο περίμενα μου λείπεις και δεν έχω σε ποιον να το πω. Μου λείπεις και έτσι δένομαι με τα αντικείμενα που ξέρουν, τι φορτίο είναι μόνη μου να σ’ αγαπώ. Κάπως καλύτερα, πάνε τα πράγματα κοιμάμαι άνετα και στα τηλέφωνα πια απαντώ. Πάω με τους φίλους μας, βόλτες τα Σάββατα κι όταν κουράζομαι, φωτογραφίες σου πάλι κοιτώ. Μου λείπεις παραπάνω από όσο περίμενα μου λείπεις και δεν έχω σε ποιον να το πω. Μου λείπεις και έτσι δένομαι με τα αντικείμενα που ξέρουν, τι φορτίο είναι μόνη μου να σ’ αγαπώ. Μου λείπεις παραπάνω από όσο περίμενα μου λείπεις και δεν έχω σε ποιον να το πω.		Капля по капельке боль забывается... Открою ставни я... на несколько светлых минут! Под настроение послушаю радио, На твоей тачке я по городу быстро качу... Как больно... грызет меня одиночество! Как больно! Словами не передать! Как больно мне, когда что угодно Знает: любовь безответна моя! Боль улетучилась... Капля за капелькой! Сплю как сурок, уже трубки беру... По выходным иду с друзьями нашими И от усталости твои фотки смотрю... Как больно... грызет меня одиночество! Как больно! Словами не передать! Как больно мне, когда что угодно Знает: любовь безответна моя! Как больно... грызет меня одиночество! Как больно! Словами не передать!
mari zhezhera, NP162435S890WB681A © 18.12.2017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info